Iedereen een coach? Nodig of totaal overbodig?
Geloof jij dat iedereen een coach nodig heeft?
Oorspronkelijk een fenomeen uit de sportwereld, vind je momenteel een coach voor zowat elk domein in je leven. Zelf geloof ik dat je op sommige momenten absoluut gebaat bent bij een coach. Waarschijnlijk, anders was ik geen coach geworden ;-)
Alle gekheid op een stokje, ik ben ervan overtuigd dat een coach je kan helpen om buiten je kringetjes te denken. Of zoals Albert Einstein zei: “je lost een probleem niet op met de gedachten die het probleem veroorzaakt hebben.” Af en toe is het nodig dat iemand samen met jou een nieuw licht op de zaak werpt.
Verder kan een coach je ondersteunen om stappen te zetten zodat je niet verzandt in piekeren.
Toch kan ik begrijpen dat het best moeilijk te vatten is wat coaching voor je kan doen. Daarom deel ik graag het verhaal van Tanja met je (voor de privacy heb ik haar naam veranderd). Zij stuurde me een mail naar aanleiding van het ontvangen van mijn nieuwe e-boek “Vind je richting en doe wat bij je past in 5 stappen”. Hiervoor nam ze al deel aan een VrouwKracht Inspiratiedag en volgde ze het Leef-je-eigen-leven-doorbraakprogramma.
Laat je meeslepen door haar verhaal. Dit is wat ze me schrijft:
Hey Inge,
bedankt voor je e-book ! Ik vond het heel inspirerend :-) Dankzij jou heb ik al veel goede stappen gezet en geniet ik van mijn job. Ja ja, je hoort het goed, ik ga opnieuw met heel veel plezier werken. Dit was de vorige jaren helemaal het geval niet meer. De laatste maanden bruis ik van de energie, niet alleen thuis, maar nu ook in mijn job. En het rare is, ik doe eigenlijk nog steeds dezelfde job.
Wat veranderde er dan wel? Tanja heeft door de coaching onder andere helder wat ze graag doet in haar werk en wat haar missie is. Dit geeft haar het vertrouwen om aan te geven waar ze goed en minder goed in is.
En soms helpt het geluk ook een handje. In de vorm van een nieuwe baas bijvoorbeeld:
De omgeving is wel wat veranderd en de grootste positieve factor is een andere leidinggevende. Ik heb regelmatig met hem een babbel en eindelijk durf ik te zeggen hoe ik me voel, waar ik energie van krijg, wat ik absoluut niet zie zitten en wat me frustreert. Ik kom er open en eerlijk voor uit.
Op deze manier voel ik me nuttig en doe ik wat ik graag doe: iemand helpen. Ik leer hier ook enorm veel van bij. Ik vraag aan hem ook raad als ik niet weet hoe iets aan te pakken (mijn WIE).
Door het aangeven wat we belangrijk vinden, waar we goed in zijn maar ook wat we niet zien zitten, openen er zich soms onverwachte deuren, ook op het werk:
In november vroeg hij me of ik een opleiding in het bedrijf wou geven over onze dienst, volgens hem was ik de ideale persoon daarvoor. Ik was natuurlijk fier dat hij dat aan mij vroeg, maar oh zo bang, want dat is iets wat ik helemaal niet graag doe. Ik heb hem dat eerlijk gezegd en dat gaf me al een goed gevoel. Wat ik dan wel tof vond, was dat hij het accepteerde, maar dat hij bereid was om me te helpen om dit geleidelijk aan op te bouwen. Te beginnen met een kleine groep en dan een grotere, op voorwaarde dat ik dat zag zitten. En dat vond ik wel een goed idee (de angst bleef natuurlijk wel).
Groeien doe je maar door uit je comfortzone te stappen…
Een maand later heb ik op mijn werk dan voor het management (6 personen) een presentatie met een collega gedaan, een eerste kleine stap. Ik was doodnerveus, maar het ging uiteindelijk heel goed. Ik heb complimenten gekregen en dat doet deugd.
…stapje voor stapje:
De volgende stap was diezelfde presentatie voor onze eigen dienst (15 personen). Ik heb het initiatief genomen om het deze keer helemaal alleen te doen. En weer ging het goed. Op de dienst heb ik aan verschillende projecten meegewerkt (wat ik dus ontzettend graag doe) en hier heb ik af en toe een kleine presentatie over gegeven. Daarna was er zelfs een periode dat ik dagelijks voor onze groep sprak en alles in goede banen leidde.
En ja hoor, nu doe ik het dus heel graag. Ik ben blij dat ik het een kans heb gegeven en dat ik ook de kans heb gekregen. Weer een stapje in de goede richting.
Ik haal vooral veel plezier uit mijn job door het contact met de collega’s. Ik help hen graag en er is een dynamiek in het team.
Je weet dat ik avondschool heb gevolgd. Ondertussen heb ik mijn diploma als gezondheidsconsulente. Ik heb altijd gedacht dat ik er in mijn job niets mee zou kunnen doen.
En opnieuw is het belangrijker om te starten met 1 stap, zonder dat je de hele weg kent. Uit het zetten van 1 stap, volgt automatisch een volgende, zoals het verhaal van Tanja bewijst:
Wel wat blijkt nu, sinds we onze nieuwe leidinggevende hebben is ons team groter. Ik heb in één van mijn gesprekken met hem het gehad over de 4 elementen en het temperament van iemand. Hij was hierin enorm geïnteresseerd.
Dus zet ze weer een stapje:
Eind vorig jaar heb ik hem zelfs gevraagd of ik op onze dienst voor de collega’s (ca. 20 pers) een workshop over de 4 elementen zou mogen geven. En hij was direct akkoord :-) Door eerst wat kleine stapjes te zetten om me confidenter te voelen met het geven van een presentatie, kan ik nu een workshop geven over iets wat me enorm boeit en wat bij mijn studies aansluit.
Natuurlijk flirt ze weer met de grens van haar comfortzone. En op zo’n moment kan wat inspiratie van je coach nét dat duwtje zijn dat je nodig hebt:
En ja hoor, de angsten spelen serieus op. Maar door je E-book te lezen, herinner ik me weer dat dit normaal is en dat stelt me terug gerust.
Tanja kan elke beslissing aftoetsen aan haar missie, een kompas om beslissingen te nemen:
Het geven van deze opleidingen zal me dichter bij mijn doel brengen : een gezondheidsvibe verspreiden en mensen bewuster maken.
Om je doelen te realiseren, is het belangrijk om ze te visualiseren alsof je ze al bereikt hebt:
Het kriebelt enorm in mijn buik, ik zie mezelf al de opleiding geven. Alleen spijtig dat die angst soms de kop opsteekt, want die werkt soms wat tegen.
Gelukkig heeft Tanja geen last van de gekke-HOE-ziekte, maar gaat ze op zoek naar WIE haar kan helpen:
Ook de WIE ipv de HOE gebruik ik nog steeds. Dit is voor mij één van de belangrijkste tips die je hebt gegeven. En het werkt effectief. Als ik ergens wat vast zit, spreek ik mensen aan die me kunnen helpen. En altijd is er wel iemand die me weer een stapje dichter brengt. Dit is me zo eigen geworden, dat ik automatisch aan de WIE denk en niet meer aan de HOE.
En het resultaat?
Kortom, ik ga met plezier werken. Mijn collega’s zeggen dat ik straal en vol energie zit. Ik zit zelf in een positieve vibe en anderen doen gewoon mee. Ik krijg nu ook de kans om op mijn job een heel ander takenpakket te leren binnen ons nieuwe team, iets wat ik vroeger al wel zag zitten, maar nooit haalbaar leek. Nu wordt dit me gewoon in de schoot geworpen, zonder dat ik iets moest vragen of doen.
En ik zie wel waar mijn pad me brengt. Ik leef meer spontaner en sta open voor alles wat ik tegenkom. Ik geloof in mezelf en weet dat het goed komt :-)
Nog eens een dikke merci voor je inspirerende tips en adviezen !
Groetjes,
Tanja
Mijn vraag aan jou
Wat vind jij? Geloof jij dat iedereen op tijd en stond baat heeft bij een coach? Wat is jouw ervaring?