Weet je, ze zeggen dat de weg het doel is. En dat je moet genieten van het onderweg zijn. Ongetwijfeld waar.

En toch.

Voor mij was aankomen in Santiago de Compostella op 30 mei vorig jaar, na 32 dagen onafgebroken wandelen, de max. De kers op de taart.

Dat was wat het afzien en het doorzetten het O.N.G.E.L.O.F.E.L.I.J.K waard maakte.

Het leerde me dat ik best resultaatgericht ben. Dat doelen bereiken voor mij geweldig voelt. En me daardoor laat volhouden.

Maar ik heb er ook mijn intuïtie laten werken.

In een herberg lag een kaartje van een Canadese vrouw, Sue. Ze had een boek geschreven over haar camino-ervaring (dit is de pelgrimstocht naar Compostella).*
Iets zei me om dat kaartje mee te nemen. Dus steek ik het in mijn zak. Het reist nog 3 weken met mij verder, en pas bij thuiskomst in België, vind ik het bij het opruimen van mijn spullen weer terug.

Ik google haar. En stuur haar zonder nadenken een mail om goeiedag te zeggen. Waarop ze onmiddellijk reageert. Ik had gezien dat ze reizen met vrouwen naar Compostella organiseert.

Op een onbewaakt moment enkele weken later, valt de ingeving: dat is wat ik ook ga doen! Ik organiseer al jaren coachreizen, nu is het moment daar voor een pelgrimstocht.

In mei van dit jaar was het dan zover. Samen met een groepje vrouwen vertrekken we. We stappen de laatste 210 kilometer naar Santiago de Compostella.

(En ontmoet ik onderweg Sue in levende lijve. We zijn gelijktijdig met een groep op weg. Hoe geweldig is dat?!)

Tijdens deze tocht zie ik het opnieuw: de camino brengt je wat je nodig hebt. Want: de camino is het leven in een notendop, met een vergrootglas erop.

Alles wat je in een leven kan meemaken, krijg je daar ook. Liefde, verdriet, pijn, plezier, persoonlijke uitdagingen. En nog zoveel meer.
Alleen, het is zo geconcentreerd dat je er iets mee kan doen. Dat je ervan kan leren en het aanpakken.

Wat de camino met en voor mij heeft gedaan

De camino wandelen heeft mijn leven veranderd. Eerst en vooral heeft het ervoor gezorgd dat ik niet in een burn-out terecht kwam. En de uitspraak van de priester blijft voor altijd in mijn geheugen gegrift: “je bent niet alleen een pelgrim op de camino, wees ook een pelgrim in het leven.”

Dat leerde me het volgende:

• Wat is het zalig om maar 1 doel te hebben. Het maak het leven veel simpeler. Veel doelen: weg ermee! “Wat is NU belangrijk?” is de nieuwe stelregel.
• Moeten is niet verkeerd. Als het doel wat je ermee wil bereiken je maar een goed gevoel geeft. Mezelf in mijn verbeelding op het plein voor de kathedraal te zien staan, voelde zo goed dat ik doorzette. En weer de ene stap na de andere zette.
• “Opgeven kan ik maar 1 keer. Doorgaan altijd.” Ik mocht ervaren dat een positieve mindset oh zo een wezenlijk verschil maakt. Op wat leg ik de focus? Het negatieve of het positieve? Want ik elke situatie zijn beide aanwezig.

Ik kan nog een hele hoop meer vertellen. Ik ben verliefd op de camino naar Compostella. Het is me onder de huid gekropen (en samen met mij ook bij heel wat dames die ik dit jaar mocht vergezellen).

Weet je, soms is het goed om voorbij je angst te gaan en te luisteren naar ingevingen. Want onze intuïtie weet heel goed wat we nodig hebben. Maar wij luisteren er vaak niet zo goed naar. En gaan maar verder.

Luister naar jezelf. Je hebt de juiste antwoorden in je!

Ik wens je veel succes met het doen wat bij je past.

Mijn vraag aan jou

Op welke manier heeft jouw intuïtie jou al geholpen?

Roept de camino jou? In mei 2016 kan je erbij zijn.

>> Klik hier voor meer informatie.

Op 5 december 2015 kan je komen luisteren tijdens de info-namiddag.
>> Je vindt de info hier.

* zie ook mijn artikel 4 boekentips over de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella